لبیک اللهم لبیک،لاشریک لک لبیک،ان الحمد،والنعمه،لک و الملک،لاشریک لک/گوش بفرمانم،ای الله،گوش بفرمانم،توشریکی نداری،گوش بفرمانم،همانا ستایش و نعمت و سلطنت از آن توست.

زمانی که یکی از شما عطسه کرد،بگوید:الحمدلله(ستایش از آن خداست)و برادر یا دوستش در جواب بگوید:یرحمک الله(خداوند بر شما ترحم نماید)و وقتیکه این لفظ را گفت،عطسه کننده در جواب بگوید:یهدیکم الله و یصلح بالکم(الله شما را بر هدایت ثابت قدم بدارد و حال شما را اصلاح گرداند)

1.دعای مظلوم ‏2.دعا و نفرین والدین برای فرزندشان ‏3.دعای مسافر ‏4.دعای شخص روزه دار ‏5.دعای کسی که در سختی و ناراحتی قرار گرفته ‏6.دعای فرزندصالح برای والدینش.باتشکر.آماده شنیدن نظرات،پیشنهادات،سوالات و انتقادات شما هستیم.

(من حفظ عشر آیات من اول سوره الکهف عصم من الدجال) ‏(والاستعاذه بالله من فتنته عقب التشهد الاخیر من کل صلاه)/ترجمه/(هرکس ده آیه از اول سوره کهف را حفظ نماید از فتنه دجال محفوظ می ماند).و(پناه بردن به الله ازفتنه دجال در تشهد أخیر هر نمازی[نیز باعث حفاظت از شر دجال می باشد].)

رسول اکرم(صلی الله علیه و سلم)فرموده اند:[أقرب ما یکون الرب من العبد فی جوف اللیل الاخر فان استطعت أن تکون ممن یذکر الله فی تلک الساعه فکن]ترجمه:[بهترین موقعی که پروردگار به بنده نزدیک تر است در نیمه آخر شب است،اگر توانستی در آن لحظه،الله را به یاد آوری و ذکر کنی،حتمأ انجام بده. ونیز خاتم الانبیا(صلی الله علیه و سلم)فرموده اند:[اقرب ما یکون العبد من ربه و هو ساجد فاکثروا الدعا]ترجمه:[نزدیک ترین حالت که بنده به پروردگارش نزدیک است در حالتی است که در سجده قرار دارد پس(در آن حالت)بسیار دعا کنید].باتشکر

تعریف کفر:کفر در لغت پوشش و مانع است،و در شرع ضد ایمان است.کفر بی ایمانی به خدا و رسول خدا است.فرق نمی کند که این کفر با تکذیب همراه باشد یا بدون تکذیب،بلکه شک و گمان کند،یا روی گردانی کند،یا حسد و خود پسندی،یا پیروی کردن از هوی و آرزوهایی که مانع تبعیت از دین خدا هستند و همچنانکه کفر تکذیب کننده غلیظ ترین کفر است،کسی که از روی حسادت خود دین خدا را انکار می کند و او را تکذیب می کند و یقین به حقانیت پیامبران دارد نیز حکم کافر تکذیب کننده دارد. انواع کفر:کفر دو نوع است: نوع اول:کفراکبراست که انسان را از دایره اسلام خارج می کند،و خود به پنج نوع تقسیم میشود. نوع((الف))کفرتکذیب:خداوند می فرماید:{و من اظلم ممن افتری علی الله کذبا او کذب بالحق لما جاه الیس فی جهنم مثوی للکافرین}(عنکبوت/۶۸)چه کسی ظالمتر از آن است که دروغ نسبت دهد وقتی حق برایش آمد،یا حق را تکذیب کند آیا جهنم جای کافران نیست. نوع((ب))کفر استکبار و قبول نکردن همراه با تصدیق است.خداوند می فرماید:{و اذ قلنا للملائکه اسجدوا لادم فسجدوا إلا إبلیس أبی و استکبر و کان من الکافرین}(بقره/۳۴)و وقتی که به ملائکه گفتیم برای آدم سجده برید همه سجده بردند إلا إبلیس که روی گرداند و استکبار کرد و در زمره کافران قرار گرفت. نوع((ج))کفرشک و گمان.خداوند می فرماید:{و دخل جنته و هو ظالم لنفسه قال ما أظن ان تبید هذه أبدا،و ما أظن الساعه قائمه و لئن رددت إلی ربی لاجدن خیرا منها منقلبا،قال له صاحبه و هو یحاوره أکفرت بالذی خلقک من تراب ثم من نطفه ثم سواک رجلا،لکنا هو الله ربی و لا أشرک بربی أحدا}(کهف/۳۵_۳۸)در حالی که به خود ظلم کرده بود داخل باغش شد و گفت:گمان نمی کنم که این باغ تا ابد از بین برود و گمان نمی کنم که قیامت برپا شود و اگر مرا به سوی پروردگارم بر گردانند(در صورت بر پایی قیامت)بهتر از این باغ را خواهم داشت،در حالی که دوست ایماندارش با او صحبت می کرد به او گفت:آیا تو به پروردگاری کافر می شوی که تو را از خاک سپس از نطفه ای خلق کرده سپس تو را به مردی تبدیل کرده،اما من کسی هستم که خدا پروردگارم است و هیچ کسی را شریک پروردگارم قرار نمی دهم. نوع((د))کفر اعراض و روی گردانی.خداوند می فرماید:{و الذین کفر زوا عما أنذروا معرضون}(احقاف/۳)و کسانی که کافر شده اند از آنچه که بیم داده شده اند روی گردانند. نوع((ه))کفر نفاق.خداوند می فرماید:{ذلک بانهم آمنوا کفروا فطبع علی قلوبهم فهم لا یفقون}(منافقون/۳)این به دلیل آن است که آنان ایمان آوردند سپس کافر شدند و به قلبهایشان مهر زده شد و آنان درک نمی کنند. نوع دوم:کفراصغر که انسان را از دایره اسلام خارج نمی کند.این کفر همان کفر عملی است و گناهانی است که در قرآن و سنت کلمه کفر به آن اطلاق شده است و به حد کفر اکبر نمی رسد مانند کفران نعمتی که خداوند در قرآن می فرماید{و ضرب الله مثلا قریه کانت آمنه مطمئنه یاتیها رزقها رغدا من کل مکان فکفرت بانعم الله}(نحل/۱۱۲)خداوند مثال آبادی ای را آورد که در امن و امان بودند از هر طرف رزق و روزی به آن می رسید و اهل آن به نعمت خدا کافر شدند.و مانند کشتن مسلمان که پیامبر(ص)می فرماید:[سباب المسلم فسوق و قتاله کفر]دشنام دادن به مسلمان فسق است و کشتن مسلمان کفر است. و در حدیثی دیگر می فرماید:[لا ترجعوا بعدی کفارأ یضرب بعضکم رقاب بعض]بعد از من به کفر بر نگردید در حالی که بعضی از شما گردن بعضی دیگرتان را بزند. و مانند سوگند به غیر خدا.پیامبر(ص)می فرماید:[من حلف بغیر الله کفر أو أشرک]هر کس به غیر خدا سوگند یاد کند یا کافر است یا مشرک. خداوند،مرتکب گناه کبیره را مومن یاد کرده می فرماید:{یا أیها الذین آمنوا کتب علیکم القصاص فی القتلی}(بقره/۱۷۸)ای کسانی که ایمان آورده اید قصاص کشته شدگان بر شما واجب شد،که قاتل را از جمله ایمان آورندگان می داند و او را برادر ولی قصاص(صاحب دم)ذکر فرموده است،و در ادامه می فرماید:{فمن عفی له من أخیه شی فاتباع بالمعروف و أدا الیه باحسان}(بقره/۱۷۸)پس هر کس از جانب برادر(خود)از قصاص او صرف نظر شد و به دیه راضی شد باید اطرافیانش به بهترین نحو از این کار تبعیت کنند و دیه را به بهترین نحو پرداخت کنند. که بدون شک منظور خداوند برادری دینی است و می فرماید:{و إن طائفتان من المومنین اقتتلوا فاصلحوا بینهما}(حجرات/۹)و اگر دو دسته از مومنین جنگ کردند بین آنان صلح برقرار کنید.{إنما المومنون إخوه فاصلحوا بین أخویکم}(حجرات/۱۰)به تحقیق مومنین با هم برادرند پس بین برادرانتان صلح برقرار کنید. آنچه در بالا ذکر شده خلاصه ای بود از شرح عقیده طحاوی.

دعای موقع وزیدن باد:اللهم إنی أسالک خیرها و أعوذبک من شرها/بارالها!من از تو خیر این باد را میخواهم و از شر آن به تو پناه می برم. دعای موقع رعد و برق:سبحان الذی یسبح الرعد بحمده و الملائکه من خیفته/پاک و منزه است آن ذاتی که رعد به ستایش وی تسبیح میگوید و فرشتگان از بیم وی تسبیح می گویند. دعای طلب باران:اللهم اسقنا غیثأ مغیثأ مریئأ مریعأ،نافعأ غیر ضار،عاجلأ غیر آجل/الهی!به ما عطا فرما بارانی که باعث مدد شود،گوارا و سرسبز کننده و غیر مضر باشد،زود ببارد و دیر نکند. دعای موقع باریدن باران:اللهم صیبأ نافعأ/بارالها!باران را بسیار بارنده و سودمند بباران. ذکر بعد از باریدن باران:مطرنا بفظل الله و رحمته/با فضل و رحمت الله برما باران نازل شد. دعا در موقع زیادی باران:اللهم حوالینا و لا علینا.اللهم علی الاکام و الضراب،وبطون الاودیه،ومنابت الشجر/بارالها!باران را به اطراف ما بباران نه برخود ما،ای الله!باران را بر روی تپه ها و کوهها،و دره ها و محل روییدن درختان بباران.

هرکه منظور خودازغیرخدامی طلبد،او گدایی است که حاجت زگدامی طلبد،زهراست عطای خلق هرچندکه دوا باشد،حاجت زکه میخواهی آنجاکه خداباشد@@@@@@@@@@یوسف(ع)با وجود اینکه می دانست تمام در ها به رویش بسته شده است،باز هم به سوی آنها فرار کرد،اگر در زندگی تو نیز تمام در های امید به رویت بسته شوند باز هم به سوی آنها فرار کن،چون خدای یوسف و تو یکی است@@@@@@@@@@بازآ بازآ به درگه هستی بازآ.به هر راهی که رفتی بازآ.صدبار اگر توبه شکستی بازآ!@@@

هرآنچه را که مؤذن بگوید شخص تکرار می کند مگر در((حی علی الصلوه و حی علی الفلاح))که شخص در جواب میگوید:لا حول و لا قوه إلا بالله.وهنگام تمام شدن أذان بگویید((اللهم رب هذه الدعوه التامه،والصلاه القائمه،آت محمد الوسیله و الفضیله و ابعثه مقامأمحمودأ الذی وعدته[أنک لاتخلف المیعاد]/بارالها! ای پروردگار این ندای کامل و نماز بر پاشونده،به حضرت محمد(صلی الله علیه وسلم)وسیله((مقام دربهشت))وفضیلت عنایت بفرما و او را به مقام شایسته ای که وعده فرموده ای نایل بگردان،[همانا تو خلاف وعده نمی کنی].شخص نیز در بین اذان و اقامه برای خویش دعا کند،چرا که دعا در این موقع رد نمیشود.

پیامبراکرم(ص)میفرماید: الدعا هو العباده قال ربکم_ادعونی استجیب لکم/دعا عین عبادت است،پروردگارتان میفرماید:مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم. آداب دعا: 1.اخلاص برای خدا(که برترین آداب است)2.دعادرحالت ناراحتی وپریشانی3.عدم دعا برضدخانواده و روزی4.عجله نکردن در دعا و حضور قلب کامل در دعا5.یقین براجابت دعا6.جز از الله درخواست نشود7.دعاکننده صدایش را نه زیادبلند و نه ساکت باشد[البته در حالت تنهایی]8.خداوند را با نام های زیبایش بخواند9.اعتراف به گناه ونعمت10.عدم تکلف سجع در کلمات دعا11.توبه و ادای حقوق دیگران12.آغاز وپایان دعا باحمد وستایش الله و درود و سلام فرستادن برپیامبراکرم(ص)13.تکرار دعاسه مرتبه14.دعا کردن رو به قبله باشد15.بلند کردن دستها در دعا16.وضوگرفتن قبل از دعا17.گریه و زاری در دعا18.عدم زیاده روی وتجاوز ازحد در دعا.